Drzewo
naszej miłości
w
niebiosach swoje korzenie ma
wyrosło
na twardej ziemi
wśród
trudu i zła
podlewane
codziennymi łzami
choć
późno obficie zakwitło
zaowocowało
uczuć diamentami
Pień
mocny jak stary dąb
gałęzie
rozłożyste
owoców
mnogość niezliczona
ogrzewa
je słońce za dnia
noc
otula spokojem
kocham
cię ogromnie
boś
wybrańcem miłości mojej
Miłość
nie liczy czasu
wszystko
pokona
raz
zrodzona jest zawsze
chociaż
jak diament się kruszy
pozostanie
diamentowa
blaskiem
ciemność rozjaśnia
do
życia powstaje
jak
ja i ty kochanie
miłość
jest nieśmiertelna
tak
jak razem my...
Wiersz miłością pisany. Piękny, no i ten diament go uwieńcza. Nic więcej nie powiem, zamyśliłam się a więc sobie pomilczę...
OdpowiedzUsuńJarzębinko, dziękuję pięknie, za miły komentarz. Pozdrawiam serdecznie.
UsuńPiękny wiersz - pisany sercem i miłością, której nie każda z nas doświadcza. "Diamentowa miłość" jakie to musi być wspaniałe uczucie Was Obojga, a więc z serca życzę dalszej a właściwie niekończącej się miłości tak tu na ziemi jak i Tam - bo inaczej tego nie widzę, jak właśnie i tylko tak. Ilustracja diamentu jest jak najbardziej stosowna do wiersza z tak wzniosłymi wersami, bardzo mi się ona a szczególnie wiersz - podoba. Moc serdeczności dla Ciebie Droga Lilianko na każdy dzień - łącznie z dzisiejszym na Mocy tej niezwykłej Miłości...
OdpowiedzUsuńHalinko, bardzo dziękuje, za miły i wymowny komentarz. Tak, móc kochać i być kochanym, to jest najistotniejsza i najpiękniejsza kwestia w życiu każdego człowieka, bez względu na płeć i wiek. Pozdrawiam serdecznie.
UsuńBardzo piękny wiersz, z klimatem wielkiej miłości. Diamentowa miłość, ten szlachetny kamień, jest jej potwierdzeniem. Serdeczności Liliano!
OdpowiedzUsuńMatyldo, ślicznie dziękuję, za miłe słowa w komentarzu. Pozdrawiam serdecznie.
UsuńPięknie! Kłaniam się!
OdpowiedzUsuńAleksandrze, witam Cię i pięknie dziękuję, za odwiedziny i miły wpis. Pozdrawiam serdecznie.
UsuńPiękny wiersz, bardzo wymowny. Ukłony Lilianko!
OdpowiedzUsuńKorneliuszu, bardzo dziękuję, za odwiedziny i mnie czytanie. Pozdrawiam serdecznie.
UsuńPiękny wiersz. Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńDeszczowa dziewczyno ślicznie dziękuję. Pozdrawiam Cię serdecznie.
UsuńPamiętam ten wiersz z Prozy, piękne słowa, pisane miłością. Obrazek, bardzo stosowny do tytułu i wersów. Serdeczności!
OdpowiedzUsuńJanie dziękuję ślicznie. Pozdrawiam Cię serdecznie.
UsuńDiamentowa i weczna miłość której się nie da zerwać ani ogłuszczyć i wyciszyć.
OdpowiedzUsuńAgnieszko dziękuję bardzo. Pozdrawiam Cię serdecznie.
UsuńPiękny wiersz, a jeszcze piękniejsza tego rodzaju miłość, pomiędzy obojgiem ludzi. Uszanowanie!
OdpowiedzUsuńDziękuje bardzo Emanuelu. Serdeczności.
UsuńZ głębi serca wydobyte uczucia przelane na papier albo tak, jak u nas blogerów na ekran, najbardziej przemawiają do naszych dusz. Pięknie, Liliano. Pozdrawiam, Teresa :-)
OdpowiedzUsuń